Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος, η οποία εκδηλώνεται με λέπτυνση των οστών και του χόνδρου των αρθρώσεων. Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς διαγιγνώσκονται με οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης, κατά την οποία υπάρχει καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων στις αυχενικές, οσφυϊκές ή θωρακικές περιοχές. Ο μεσοσπονδύλιος χόνδρος είναι απαραίτητος για την απορρόφηση της κίνησης και τη μείωση της πίεσης στον οστικό ιστό, επομένως η καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων οδηγεί σε σταδιακή βλάβη στους σπονδύλους και παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοχόνδρωση μπορεί να είναι μια επιπλοκή ενός τραυματισμού, μια μακροχρόνια παραβίαση της στάσης του σώματος ή άλλη παθολογική κατάσταση. Η θεραπεία της νόσου περιλαμβάνει χειρωνακτική θεραπεία, φυσικοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση για σημαντικές παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.
Η οστεοχόνδρωση είναι μια από τις πιο συχνές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος στην τρίτη ηλικία. Σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες, η παθολογία διαγιγνώσκεται λιγότερο συχνά. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν έντονο πόνο στους γιατρούς στην περιοχή της προσβεβλημένης άρθρωσης και περιορισμένη κινητικότητα. Χωρίς θεραπεία, η οστεοχόνδρωση μπορεί να περιπλέκεται από συμπίεση του νωτιαίου μυελού και δυσλειτουργία των εσωτερικών οργάνων.
Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας
Οι εκδηλώσεις της νόσου εξαρτώνται από την περιοχή της καταστροφής των αρθρικών δίσκων. Το κύριο σύμπτωμα είναι ένας πόνος με μαχαίρι ή μαχαίρι που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της κίνησης. Εξαιτίας αυτού, οι ασθενείς συχνά υιοθετούν μια αναγκαστική στάση. Με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, είναι δύσκολο για τον ασθενή να κοιτάξει γύρω του, εμφανίζεται ένας έντονος πονοκέφαλος. Εάν η ασθένεια επιπλέκεται με συμπίεση των περιφερικών νεύρων και του νωτιαίου μυελού, εμφανίζονται συμπτώματα διαταραχών κίνησης και δυσλειτουργίας των εσωτερικών οργάνων.
Άλλα συμπτώματα και σημεία:
- Μέτριος θαμπός πόνος κατά τη διάρκεια της ημέρας, που επιδεινώνεται από τις κινήσεις.
- Η εξάπλωση του πόνου στο κεφάλι, τον ώμο, τη λεκάνη και τα κάτω άκρα.
- Συνεχής ένταση στους μύες που σχετίζονται με την προσβεβλημένη μεσοσπονδύλια άρθρωση.
- μειωμένη απόδοση?
- Διαταραχή ύπνου;
- Αλλαγή στάσης σώματος και αδέξιο βάδισμα.
Εάν εμφανίσετε αυτά τα συμπτώματα, σας συνιστούμε να κλείσετε ένα ραντεβού με το γιατρό σας. Οι έγκαιρες συμβουλές αποτρέπουν αρνητικές συνέπειες για την υγεία σας.
Η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε αρκετά χρόνια. Τα αρχικά στάδια της βλάβης του χόνδρου δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά σταδιακά εμφανίζεται σταθερός πόνος.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας
Κανονικά, ο μεσοσπονδύλιος χόνδρος τροφοδοτείται συνεχώς με αίμα και λαμβάνει επαρκή θρεπτικά συστατικά από το αίμα για να αναγεννήσει τα κύτταρα και να διατηρήσει τη δική του δομή. Καθώς ο ιστός γερνά, μπορεί να εμφανιστούν εκφυλιστικές αλλαγές, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ανεπαρκή κυτταρική ανανέωση. Παραβίαση της ροής του αίματος συμβαίνει όταν οι αρτηρίες συμπιέζονται στο φόντο μιας μόνιμης καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης ή ενός τραυματισμού. Η οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα υπερβολικής σωματικής καταπόνησης.
Αιτίες της νόσου:
- Σταδιακή καταστροφή του μεσοσπονδύλιου χόνδρου από διαταραχή της στάσης του σώματος, άρση βαρών και μοτίβα κίνησης. Ο λόγος για την παραβίαση της δομής του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να είναι ακόμη και η μακροχρόνια χρήση παπουτσιών με επίπεδη σόλα.
- Κρανιοσπονδυλικές ανωμαλίες - παραβίαση της σχετικής θέσης των δομών της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και του κρανίου. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει συχνά συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων και εξασθενημένη παροχή αίματος στους ιστούς.
- Μεταβολικές διαταραχές που συνοδεύονται από ανεπαρκή σχηματισμό υδρόφιλων συστατικών του χόνδρου.
- Φλεγμονώδης ή αυτοάνοση βλάβη του χόνδρου, κατά την οποία το αμυντικό σύστημα του σώματος επιτίθεται σε υγιή ιστό.
- Η δισκοκήλη είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μετατόπιση του χόνδρου και προεξοχή του δίσκου στον σπονδυλικό σωλήνα.
Η αποσαφήνιση της αιτίας της οστεοχονδρωσίας είναι σημαντική για την επιλογή της σωστής θεραπείας.
Διάγνωση οστεοχονδρωσίας
Όταν εμφανίζονται συμπτώματα οστεοχονδρωσίας, είναι απαραίτητο να κλείσετε ραντεβού με έναν νευρολόγο. Ο κλινικός ιατρός παίρνει συνέντευξη από τον ασθενή σχετικά με τα συμπτώματα και εξετάζει το ιατρικό ιστορικό για να εντοπίσει τους παράγοντες κινδύνου για τη νόσο. Στη συνέχεια πραγματοποιείται γενική εξέταση για την ανίχνευση εξωτερικών σημείων οστεοχονδρωσίας και τον αποκλεισμό συμπτωμάτων δυσλειτουργίας του νωτιαίου μυελού. Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο νευρολόγος συνταγογραφεί ειδικές εξετάσεις.
Μέθοδοι για τη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας:
- Ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης. Ο νευρολόγος διορίζει αυτή τη μελέτη προκειμένου να αποκτήσει μια εικόνα του προσβεβλημένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης σε δύο προβολές. Πριν από τη διαδικασία, ο ασθενής καλείται να γδυθεί μέχρι τη μέση και να σταθεί μπροστά στο μηχάνημα. Οι εικόνες που προκύπτουν επιτρέπουν στον γιατρό να ανιχνεύσει μια κήλη ή άλλη παθολογία, καθώς και να καθορίσει τον βαθμό βλάβης στους σπονδύλους και τον μεσοσπονδύλιο δίσκο.
- Η μαγνητική τομογραφία είναι μια πιο κατατοπιστική μελέτη που επιτρέπει σε έναν νευρολόγο να εξετάσει στρωματοποιημένες εικόνες της σπονδυλικής στήλης σε διαφορετικές προβολές. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο ασθενής καλείται να αφαιρέσει όλα τα μεταλλικά κοσμήματα και να ξαπλώσει στο τραπέζι της τομογραφίας. Η διάγνωση διαρκεί από 15 λεπτά έως μία ώρα. Αυτή είναι μια ανώδυνη και αξιόπιστη μέθοδος διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης. Τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας επιτρέπουν τον άμεσο αποκλεισμό άλλων ασθενειών με παρόμοια συμπτώματα, όπως η φυματίωση των οστών ή ένας κακοήθης όγκος. Εάν η μαγνητική τομογραφία αντενδείκνυται, ενδείκνυται η μυελογραφία.
- Εξέταση του υπαραχνοειδούς χώρου του νωτιαίου μυελού (μυελογραφία). Ο νευρολόγος συνταγογραφεί αυτή τη διαδικασία για να αποκλείσει τη συριγγομυελία, την ογκολογία και άλλες παθολογικές καταστάσεις των μηνίγγων. Η μέθοδος λήψης εικόνων δεν διαφέρει από τη συμβατική ακτινογραφία, ωστόσο, πριν από την εξέταση, ο γιατρός εγχέει σκιαγραφικό μέσο στον υπαραχνοειδή χώρο. Πριν από την παρακέντηση, ο γιατρός θεραπεύει το δέρμα με αντισηπτικό και μουδιάζει τον ιστό. Η βελόνα εισάγεται στον μεσοσπονδύλιο χώρο της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Σε μια εξειδικευμένη κλινική πραγματοποιούνται ασφαλείς και αξιόπιστες διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες θα σας επιτρέψουν να ξεκινήσετε γρήγορα τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας.
Θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοχονδρωσίας
Η θεραπεία πραγματοποιείται μετά από συνεννόηση με νευρολόγο και ορθοπεδικό. Εάν το προσβεβλημένο τμήμα της αυχενικής μοίρας της μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι ασταθές, εφαρμόζεται ένα κολάρο με παραμάνες. Ένα έτοιμο ορθοπεδικό κολάρο τοποθετείται στο λαιμό και ενισχύεται με επιδέσμους. Η χρήση κολάρου είναι απαραίτητη για την ανακούφιση της προσβεβλημένης σπονδυλικής στήλης και την πρόληψη επιπλοκών. Με σοβαρή οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής ή θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ο ασθενής χρειάζεται ανάπαυση. Ο γιατρός της κλινικής συνταγογραφεί επίσης συμπτωματική θεραπεία και φυσιοθεραπεία για την ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς.
Μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρωσίας:
- Συνταγογράφηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την ανακούφιση του πόνου. Ο νευρολόγος θα συνταγογραφήσει νιμεσουλίδη, σελεκοξίμπη ή άλλο φάρμακο. Είναι απαραίτητος ο αυστηρός έλεγχος της δοσολογίας των αναλγητικών και η παρακολούθηση της κατάστασης του ήπατος με παρατεταμένη χρήση παυσίπονων.
- Η θεραπεία έλξης είναι μια μέθοδος διάτασης της σπονδυλικής στήλης για την αύξηση του μεσοσπονδύλιου χώρου για την εξάλειψη της συμπίεσης των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Πριν από τη διαδικασία, γίνεται μασάζ για να χαλαρώσουν οι μύες. Η έλξη πραγματοποιείται σε ειδικό τραπέζι ή σε λουτρό. Η συσκευή στερεώνεται στην επιθυμητή θέση στο σώμα του ασθενούς και τεντώνει απαλά τη σπονδυλική στήλη. Αυτή είναι μια πολύ αποτελεσματική και ασφαλής διαδικασία για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης.
- Η χρήση αντισπασμωδικών σε επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας. Ένας νευρολόγος θα συνταγογραφήσει σε έναν ασθενή μια σύντομη θεραπεία καρβαμαζεπίνης ή άλλου φαρμάκου.
- Η χρήση μυοχαλαρωτικών. Αυτά τα φάρμακα χαλαρώνουν τους μύες που σχετίζονται με την πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης και ανακουφίζουν από τον πόνο.
- Χρήση κορτικοστεροειδών για συμπίεση νεύρων. Αυτά τα φάρμακα ανακουφίζουν τη φλεγμονώδη διαδικασία στους ιστούς, η οποία περιλαμβάνει θεραπευτικό μασάζ, ειδικές ασκήσεις και προθέρμανση.
Ο νευρολόγος επιλέγει ένα ατομικό θεραπευτικό σχήμα για την οστεοχονδρωσία, εστιάζοντας στην κατάσταση του ασθενούς. Ο αυστηρός ιατρικός έλεγχος της πορείας της θεραπείας θα σας δώσει την καλύτερη πρόγνωση.
Χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοχονδρωσίας
Εάν τα διαγνωστικά αποτελέσματα δείξουν κήλη δίσκου ή σοβαρή συμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα, ο ασθενής θα απευθυνθεί σε νευροχειρουργό. Ο γιατρός αξιολογεί τη σοβαρότητα της ανιχνευθείσας παθολογίας και, εάν είναι απαραίτητο, πραγματοποιεί χειρουργική επέμβαση.
Επιλογές χειρουργικής θεραπείας:
- Μερική ή πλήρης αφαίρεση του μεσοσπονδύλιου δίσκου.Η επέμβαση γίνεται υπό αναισθησία. Μετά την αναισθησία, ο νευροχειρουργός αντιμετωπίζει το χειρουργικό πεδίο με αντισηπτικό και κόβει το δέρμα σε προκαθορισμένο σημείο. Αφού πιέσει το μυϊκό στρώμα με ένα ειδικό εργαλείο, ο γιατρός αφαιρεί τον προσβεβλημένο δίσκο. Εάν είναι απαραίτητο, πραγματοποιείται και αφαίρεση του σπονδυλικού τόξου. Η πλαστική χειρουργική του τμήματος της σπονδυλικής στήλης γίνεται με μεταμόσχευση τεχνητών υλικών. Αυτή η αποτελεσματική επέμβαση είναι κατάλληλη για τη θεραπεία της μεσοσπονδυλικής κήλης και την ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοχονδρωσίας.
- Επεμβάσεις για στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.Αυτή η διαδικασία αφαιρεί τη συμπίεση των νεύρων και του νωτιαίου μυελού. Μετά την αναισθησία, ο γιατρός αντιμετωπίζει το σημείο της επέμβασης με αντισηπτικό και κάνει μια ευρεία τομή στο δέρμα. Ο νευροχειρουργός σπρώχνει προς τα πίσω τη μυϊκή στιβάδα, φτάνει στη μεσοσπονδύλια άρθρωση και εκτελεί χειρισμό. Η διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση του σπονδυλικού τόξου ή ολόκληρης της άρθρωσης. Η χρήση ακτίνων Χ και μικροχειρουργικός έλεγχος επιτρέπει την πραγματοποίηση της επέμβασης με ελάχιστους κινδύνους.
Οι πιο σύνθετες χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται στο χειρουργικό τμήμα των σύγχρονων κλινικών.